Dat is de basis voor de twee wetsvoorstellen die de Europese Commissie eind december 2022 presenteerde. Onder meer stelt de Commissie voor een 'Europees Certificaat van Ouderschap' vast te stellen, waarmee ouders van hetzelfde geslacht zich makkelijker in Europese landen kunnen vestigen en registreren als ouders, ook wanneer dit niet wordt erkend in die lidstaat.
Dit is een belangrijke stap voor de lhbtiq+ gemeenschap. Op dit moment is het voor ouders van hetzelfde geslacht soms niet mogelijk om beide als juridisch ouder met het gezin naar een ander land in Europa te verhuizen en daar een leven op te bouwen met alle bijbehorende rechten, terwijl heterostellen dit wel kunnen. Belachelijk natuurlijk en daarom is dit voorstel hoognodig.
Het tweede voorstel van de Commissie gaat over het versterken van de rol van organisaties die zich inzetten voor gelijke kansen. Elk Europees land heeft zo’n instituut- in Nederland is dit het College van de Rechten van de Mens - met als taak om gelijke behandeling te promoten en waarborgen op basis van gender, seksuele voorkeur, geloof, ras en etnische afkomst.
Er bestaan nu nog geen voorwaarden waaraan zo'n organisatie moet voldoen, waardoor er een ratjetoe aan competenties bestaat en onderlinge verschillen groot zijn tussen Europese lidstaten. Dit wetsvoorstel moet duidelijke criteria vaststellen voor deze organen voor gelijke kansen.
Dat lidstaten zelf willen bepalen hoe hun organen functioneren is logisch, maar dit mag niet ten koste gaan van de effectiviteit en onafhankelijkheid van de organen. Deze wet moet ervoor zorgen dat deze organen juridische processen mogen voeren, of zelf bindende beslissingen kunnen nemen. Gelijke rechten zijn weinig waard als het onmogelijk is om deze rechten te halen. Ik blijf me hier komende periode in het Europees Parlement hard voor maken.
